Sunday, December 6, 2009

ဒီ ပိုး

ႏိူင္ငံျခား ထြက္ျပီး ရွူိးေဂ်ာ့ အလုပ္ လုပ္ႀကတာ ေခတ္စားလာ ေတာ့ က်ေနာ့္ ကို လည္း ဒီ ပိုး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ကူးစက္ခဲ့ ပါတယ္။ လက္ ထဲမွာ ပိုက္ဆံ ကလည္းမျပည့္စံု...ဒါေပမဲ့ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆိုျပီး အလုပ္ ကေတာ့ အရင္ထြက္ လိုက္ ပါတယ္၊ ထြက္တဲ့သူေတြ မ်ားေတာ့ အလုပ္ထြက္တာ ေတာင္ အင္တာဗ်ဴး နဲ ့ထြက္ရတာပါ။
ရန္ကုန္ မွာ ေက်ာ တေနရာ စာ အတြက္ က်ေနာ္ တို ့ျမိဳ့နယ္ ရဲ့ သမ၀ါယမ ဌာနခြဲ ရုံးခန္း ထပ္ခိုးေလးေပၚမွာ ရုံးခြဲ တာ၀န္ခံ နဲ ့ လူႀကီးေတြရဲ ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ နဲ ့ ေနထိုင္ခြင့္ ရလိုက္ တာ မို ့ .. အင္း.... အဆင္ေျပသြားခဲ့ပါတယ္ ။


အမ နဲ ့ ခ်စ္ေယာက္ဖ ဆီက ေခ်းလာတဲ့ ပိုက္ဆံ နဲ ့ ပါစ္ပို ့ စလုပ္ ပါတယ္ ပါစ္ပို ့ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ အရွည္ႀကီးမို ့ ေနာက္ မွဘဲ ထပ္ ေရးပါေတာ့မယ္။


ပိုက္ဆံကေတာ့ တန္ဘိုးရွိ ေနတံုး လို ့ေျပာရမလားဘဲ ..လမ္းထိပ္က ဆိုက္ကားဆရာ ေတြစားတဲ့ မဘဲဥ ဆိုင္မွာ ငါးေႀကာ္ ၀က္ခ်ဳိ ၀က္ ေႀကာ္ ဘဲဥ ႀကက္သား တမ်ဳိးမ်ဳိး နဲ ့ ထမင္း+ လိုက္ပြဲ တပြဲ ဆို ၁၃ က်ပ္ေလာက္ဘဲ ေပးရပါတယ္.. ဖရီး ေအာ့ဖ္ ခ်ာ့ဂ်္ ေရေႏြးႀကမ္း နဲ ့ေမ်ွာခ်.. ငပိရည္ အတုိ ့ျမဳပ္ က FOCပါေသးေပါ့။ ေစ်းအ ခ်ိဳဆံုးဆိုင္ ေတြဆိုေတာ့ အသား ေတြ ဘယ္ကလာ လည္း ဆိုျပီး အသားေတြ ရဲ႕ ကြာလတီ နဲ႕ လာရာလမ္း ကိုေတာ့ ေတြးမေန ေတာ့ပါဘူး ငါးေႀကာ္ နဲ ့ဘဲ အမ်ားဆံုးစားျဖစ္ခဲ့တယ္။


ေနာက္ဆံုး ပါစ္ပို ရ့ျပီး တဲ့တေန ့ေတာ့ ဘႀကီး မ စ တဲ့ ေငြ ကို ဟြန္ဒီ လဲြလိုက္ ျပီး MFTB က တရား၀င္ လဲ ေပးတဲ့ ၆၅ ေဒၚလာကိုင္ျပီး ေလယာဥ္ေပါ ္ တက္ခဲ့ ပါေတာ့တယ္၊၊

3 comments:

Anonymous said...

ေအာင္မေလး
ကိုယ့္ဆရာကို သည္ေလာက္စာေရးေကာင္းမွန္းမသိဘူး
ဆက္ေရးေလ
ဖတ္ခ်င္လွျပီ
အခုမွ 1994 ပဲရွိေသးတယ္

Anonymous said...

anonymous = ေအာင္ခိုုင္ေဆြ ပါခင္ဗ်ာ.

mks said...

Thx q for ur Vitamins Ko A K Swe.